Fleur over de westerse en oosterse kijk op gezondheid

Hey Fleur, je bent kinderarts, dus je hebt al heel wat ervaring met studeren. Ik ben erg benieuwd naar je motivatie om voor Academie Bo Yi te kiezen.

De reden dat ik voor Academie Bo Yi heb gekozen is eigenlijk heel intuïtief geweest. Ik heb geen uitgebreid onderzoek gedaan naar andere opleidingen. Ik leerde Ki-Jan Go kennen tijdens een behandeling voor mijn schouder. Dit gaf leuke en interessante gesprekken. Ik ben altijd ‘open minded’ geweest voor andere vormen van genezen dan waarmee ik opgeleid ben als kinderarts. Hij nodigde mij uit voor een open dag op de academie. Ik was verrast door de professionaliteit en de goede organisatie. Ik heb toen besloten om te starten met het eerste jaar en van het een kwam het ander…;-)

Ja, zo kan het lopen, mooi is dat. Is dit je eerste ervaring met TCG?

Ja eigenlijk wel. Ik had weinig tot geen ervaring met TCG.

Je hebt het BCG jaar achter de rug en bent nu ruim halverwege het eerste jaar acupunctuur. Kan je me vertellen wat de reden is dat je voor acupunctuur hebt gekozen?

Ik heb wel nog getwijfeld of ik niet eerst Tuina moest gaan doen, omdat de kindergeneeskunde daar misschien meer geschikt voor is, ook zou ik op den duur graag Chinese kruiden willen studeren, maar acupunctuur leek mij het leukste. Ik denk dat het een goede start is om het vak onder de knie te krijgen en van daaruit verder te kijken.

Ja, het is allemaal leuk. Acupunctuur is een mooi vak en Tuina kun je daarna in de vorm van een specialisatiejaar ‘Tuina voor acupuncturisten’ doen.
De studie wordt over het algemeen als pittig ervaren, hoe ervaar jij dit naast je drukke baan als kinderarts?

Ja, ik vind het pittiger dan ik had verwacht. Je moet er echt tijd voor vrijmaken om alle kennis tot je te nemen en om het goed te begrijpen,  dan lukt het steeds beter om verbanden te leggen. Het blijft nog best moeilijk om mijn westerse gedachten uit te schakelen en echt Chinees te denken.

Verder heb ik een gezin met 3 kinderen en vind ik het jammer dat het onderwijs en de stagedagen altijd in het weekend zijn. Dat geeft toch een hele inbreuk op het gezinsleven.

Dat is zeker zo Fleur, deze studie naast een drukke baan en een gezinsleven is passen en meten. Het is belangrijk daar de balans in te vinden. 

De westerse en oosterse kijk op gezondheid is erg verschillend; daar waar we hier in het Westen inzoomen, steeds dieper het lichaam in en steeds verder in het detail, daar zoomen we oosters juist uit, nemen we een stap achteruit en bekijken we het geheel. Het zou mijns inziens een ware vooruitgang zijn als de 2 wetenschappen meer zouden samenwerken, hoe zie jij dit?

Dat ben ik helemaal met je eens. Ik doe het ook echt om een brug te bouwen tussen de oosterse en de westerse geneeskunde. Ik ben er van overtuigd dat beiden hun sterke en zwakke punten hebben. Ik denk dat het perspectief moet zijn dat we deze werelden samen gaan brengen. Je zou per patiënt moeten kijken wat het beste is voor diegene en ik zie nu al aspecten waarbij ze elkaar heel goed zouden kunnen aanvullen. Persoonlijk denk ik ook dat de tijd er ‘rijp’ voor is omdat er steeds meer acceptatie is voor andere vormen van genezen dan alleen de westerse benadering.

Mooi is dat, er kunnen niet genoeg bruggen komen, en wat goed dat jij al vlakken ziet waarbij een samenwerking van toegevoegde waarde zou kunnen zijn. Is dit ook een motivatie voor je geweest om, naast je drukke leven, een studie TCG te gaan volgen?

Ja, dat is zeker de motivatie geweest en ik denk dat het ook te maken heeft met een persoonlijke nieuwsgierigheid. Deze nieuwsgierigheid was wel de eerste reden en vandaaruit zag ik mogelijkheden. Er is zoveel meer in de wereld van genezen dan waar ik voor opgeleid ben en TCG is een extra toevoeging. Er zijn denk ik nog veel meer vormen van genezen die van toegevoegde waarde zouden kunnen zijn, maar naar mijn idee kwam TCG het dichts bij mijn vak en lijkt me daarom het best toepasbaar.

Nieuwsgierigheid is een mooie eigenschap, heb je meer collega’s die er net zo over denken en al nieuwsgierig worden door jou of ben je een beetje een vreemde eend in de bijt?                       

Ik denk dat ik nog steeds wel een beetje een vreemde eend in de bijt ben, maar wel een geaccepteerde eend. Ik praat er met veel collega’s over en ik merk dat er veel openstaan voor de Chinese visie. Iedereen is er toch echt steeds meer van doordrongen dat er grenzen zijn aan de westerse benadering en dat er nog veel te ‘winnen’ valt. Toch werkt het wel zo dat het pas geïntegreerd wordt als het bewezen effectief is dus onderzoek is wel een belangrijk onderdeel. Er stond recent een heel leuk artikel in de Volkskrant hierover, daar word ik dan wel weer vrolijk van.

Ja inderdaad, mooi stuk is dat, over ‘de opmars van de complementaire zorg’. 
Erg bijzonder hoor, dat jij vanuit jouw positie en professie deze weg mag bewandelen en jouw beroepsgroep en directe collega’s kan enthousiasmeren voor TCG. 
Zie je binnen jouw vakgebied ook direct toepassingsmogelijkheden voor TCG en wil je beide werelden gaan combineren of is het je intentie een eigen praktijk in TCG te gaan starten?

Ik ben gestart zonder duidelijk idee hoe dit te gaan toepassen maar er zijn wel mooie ontwikkelingen ontstaan. Ik ben binnen het AUMC samen met een aantal vooraanstaande professoren gestart met een onderzoekslijn. We zullen de effectiviteit van TCG bij kinderen met gastro-enterologische problemen (maagdarm problemen) gaan onderzoeken en dit vergelijken met de westerse behandeling. Dit gaat nog zeker wat jaren kosten maar het is wel een mooie start naar een eventuele brug. Het mooiste zou zijn als ik beide vakken in de toekomst zou kunnen uitvoeren in het AUMC.

Ja, dat zou zeker mooi zijn, want dat betekent dat er een grotere acceptatie en erkenning van TCG zou zijn. Dat onderzoek is ook bijzonder, is dit al gestart en heb je hierbij medewerking vanuit Bo Yi?           

Het onderzoek is nog in de ontwikkelingsfase. We hebben wel al 2 systematische reviews gedaan om een beetje overzicht te krijgen in wat er in de literatuur bekend is. Nu zijn we bezig om 2 protocollen te schrijven om prospectief onderzoek te gaan starten waarbij we specifiek gaan kijken naar acupunctuur bij kinderen met obstipatie en Tuina bij kinderen/baby’s met reflux. Dit is veel werk want het moet goed in elkaar zitten, anders gaat de medisch ethische commissie (METC) geen toestemming geven. Ik spar met Ki-Jan Go en Dr. Mao Degang over de Chinese benadering van het protocol dus de academie is er wel degelijk bij betrokken. 

Kijk, dat is dus geen half werk, heel mooi!
Dit zijn ook wel schitterende onderwerpen om je op te richten, veelvoorkomend en van grote invloed op de ontwikkeling van het kind.
Super ook dat Ki-Jan Go en Dr. Mao Degang hier zo nauw bij betrokken zijn, we gaan het op de voet volgen!
Nu je halverwege je tweede studiejaar bent; brengt het je de inzichten waar je op hoopte?

De studie geeft zeker nieuwe inzichten. Als kinderarts ben ik wel gewend om wat meer uit te zoomen dan bijvoorbeeld een chirurg en ik denk dat we als kinderarts al best een holistisch kijk hebben. Uiteindelijk kan je een kind meestal pas goed behandelen als je het plaatst in het gezin met alle invloeden daarbij. Het enige waar wij niet voor opgeleid zijn is om bijvoorbeeld lifestyle, dieet en emoties mee te nemen in het pathofysiologische denken. We nemen het wel waar, maar we doen er vervolgens te weinig mee. Hierin vind ik TCG echt een hele mooie toevoeging. Daarbij denk ik dat TCG ook een hele mooie aanvulling kan zijn bij klachten waar we westers gezien geen duidelijke oorzaak voor hebben, in de preventieve zorg en bij chronische ziekten.

Inderdaad ja, leefpatronen en emoties zijn binnen de TCG-pathologie onmogelijk weg te denken facetten. Zijn er al zaken die je hier op de academie leert, die je echt verrassen qua visie omdat het zo anders is dan je altijd hebt geleerd, of zaken waar je het echt niet mee eens bent?

De eerste lessen dacht ik wel even; wat doe ik hier? Dit is echt een andere gedachtegang, een compleet andere benadering van het lichaam. Elk orgaan heeft zo’n andere functie dan hoe we dat westers zien. Ik heb toen voor mijzelf besloten dat ik mijn westerse ‘ruggenmerg’ even opzij ga zetten en dat ik zonder echt kritisch te zijn dit vak ga proberen te leren anders gaat het niet werken. In die fase zit ik nu nog; ik kan pas kritischer zijn als ik het mijns inziens echt begrijp en ook ervaring heb in wat (voor mij) werkt en wat niet. Maar ik vind het heel leuk om het onder de knie te krijgen en ik zie ook echt de waarde van deze benadering.

Ja, dat kan ik me goed voorstellen, het is voor westerlingen enorm lastig om het ‘Chinese denken’ over te nemen, laat staan voor iemand die al Westers Medisch geschoold is! Andersom, zijn er al zaken waar je nu al anders naar kijkt, nu je verder in de TCG-materie komt?

Ik weet niet of ik er heel anders naar kijk maar ik merk wel dat de studie een aantal gedachten van mij bevestigt; zoals het belang van de ‘mind-body connection’, dat lifestyle, dieet en emoties een rol spelen in ziek worden, ziekte onderhouden en genezen. Ik betrap mijzelf er wel op dat ik dit ook vaker bespreek in de spreekkamer en ook met meer overtuiging dan voorheen! ;-) 

Mooi is dat! Het lijkt me voor jou best lastig om die bevestiging hier op de academie te krijgen, maar vervolgens op maandag, als je weer gaat werken, te ervaren dat deze visie niet overal draagvlak heeft. Merk je zelf dat er weerstand is van ouders van je patiëntjes en/of van collega’s? 

Ik merk eigenlijk nauwelijks weerstand. De meeste collega’s zijn enthousiast. Kijk, het wordt spannend als het onderzoek gedaan is en we de resultaten gaan beschrijven. Mijn doel is wel dat we kwalitatief goed onderzoek gaan doen wat goed uitgevoerd gaat worden want ik verwacht wel dat zo’n onderzoek onder een vergrootglas komt te liggen. In de spreekkamer komt het af en toe ter sprake en het leuke is dat de meeste ouders daar ontzettend enthousiast over zijn, maar ik geef uiteraard meteen aan dat ik in een leerfase zit en dat ik op dit gebied nog geen gedegen advies kan geven.

Ja natuurlijk, je zit nog middenin het leerproces, maar je kunt zo wel alvast goed de markt peilen.
Het lijkt me voor ouders heel erg fijn dat er een arts is die met ze mee wil denken en niet per se star vasthoudt aan de westerse gedachten. 
En ja, een vergrootglas kan je verwachten en weerstand zal er misschien nog wel komen, maar goed, je bent niet de eerste de beste en zo ook Ki-Jan, Dr. Mao Degang en de professoren waar je mee werkt niet, dus dat gaat vast goedkomen.

Ik wil je bedanken voor het interessante gesprek en we komen elkaar gaandeweg het onderzoek zeker nog tegen, we blijven het volgen en héél veel plezier met studeren natuurlijk!